سلام به خانوم کوچولوی خوشگلم

امروزم خدا یارت بود و مدرسه ها بازم تعطیل!!

آخ که نمی دونم از دست تو چیکار کنم

امروز چهارمین روز تعطیلی هستش و تو هنوز از بازی و کارتون سیر نشدی!!

میگی مامان یه چیزی بگم می دونم ناراحت میشی اما باید بگم!

و آروم , جوری که خودت هم نشنوی میگی:

من هنوزم مدرسه رو دوست ندارم!!

من:

- چی گفتی؟!

- من که نشنیده می گیرم

مامان من از درس خوندن خسته میشم

خوش به حال تو ( بسیار غلیظ و از ته دل )

خوش به حالت مامان ..مدرسه نداری..درس نداری...

حالا کسی ندونه خیال می کنه تو مدرسه نخبگان شب و روز مشغول درس خوندنه این خانوم کوچولو!

- آخه عزیزم منم به موقعش درس خوندم و تازه خیلی بیشتر از شما هم خوندم.

مامان کاش من تو بودم و تو من!

خوش به حالت مامان!!!

خوش به حالت مامان!!!

من می خوام بزرگ شدم مثل تو بشم ! بمونم تو خونه!

من تو دلم:

با این آرزوهای خیلی بزرگ و افتخار آمیز حتما یه چیزی میشی تو!!

و اما مکالمه ی شب:

من:

ثنا جونم آرزوی تو چیه؟

ثنا:

آرزو دارم وقتی بزرگ شدم یه دختر جوون قد بلند زیبا بشم!

من:

نه این که نشد آرزو! خب به هر حال آدمها بزرگ میشن دیگه! و اولش هم همه جوون هستن!

ثنا:

آرزو می کنم مثل خاله بشم

مثل خاله مهندس بشم

من:

پس می خوای مهندس آرشیتکت بشی..

می دونی که خاله خیلی درس خونده تا به اینجا رسیده ..همیشه نمره هاش عالی بود

تازه مدرسه رو هم خیلی دوست داشت...

ثنا:

آره منم می خوام درست مثل خاله مهندس جوون باشم!

نتیجه گیری:

خانوم کوچولوی ما علاقه زیادی به جوون شدن و جوون ماندن دارن و به شدت از سالخورده شدن گریزان هستن